İçimde aşka dair tarif edemediğim duygularım vardı.
Uzaktan uzağa bir aşkı yaşatıyordum içimde herkesten
gizlice.. Seni düşündükçe deli bir dalgayla coşuyordu yüreğim. İçime
sığdıramıyordum, gözlerimden akıyordu sevincim..
Seni bekliyordum. ''Belki'' diye!.. Ne çok uzaktın bana, ne de yakın.. Yüreğimde saklıyordum tüm heyecanımı,..
Belki de anlamıştın daha önce gözlerime baktığında telaşımı. Çocuk gibi kızarmıştı yüzüm, Utanmıştım karşında bu kadar aciz kalışıma…
Kendimi oynuyordum çaresizce, kaçamıyordum, gizleyemiyordum hiçbir duygumu..
Dökülüyordu yüreğimden acemi sevinçlerim.
O gece telefonda başladı ilk aşka dair cümlelerimiz.
''Yüreğindeysem çal kapımı''
dedin…
Yüreğim çıldırmıştı sanki sevinçten.. Evet diye haykırmak istedim..
''Ben geldim tık tık'' ...
Ne güzel bir akşamdı. Sesini duydum, içim titriyordu heyecandan...Kelimeleri bulup da yan yana getiremiyordum..
Ardından ilk görüşmemiz. Ne çok beklemiştim bu günü, ne çok hayalini kurmuştum.. Hayalimden daha güzeldi..Ve ilk defa zaman umurumda değildi..
Gözlerinde kayboldum, Ellerinde dans etti yüreğim..
O saatleri kare kare yüreğime çiziyordum..
Mutluluğa doymaya çalışıyordum bir telaşla....
Bir rüyayı yaşıyordum sanki,
sonra bakıyordum ki ellerim ellerinde..Gerçekti hepsi....
Uyumadım o gece hiç.. İlk günaydını ben demek istedim sana.. Kıyamasam da uyandırmaya, gözlerini benimle aç istedim..
Bütün gün resimlerimize baktım. Üç tanecik resmimiz ne kadar çok şeyi anımsatıyordu bana.. Bir film yaptım, adına da ''AYRILMAM'' dedim..
O akşam yine gördüm seni.. Yanındaydım işte yine..ama soğuk bir tavrın vardı.. Oysa benim içim akıyordu sana.. İstemeden kırdım mı diye kendime kızıyordum suçumu bile bilmeden.. Sen ise bu ilişkiye bu kadar yeter diyordun.. Bittiğini ima eden sözcükler beynimde anlam kazanmaya çalıştıkça ben yıkılıyordum sanki.. Aptallaşıyordum her kelimende.. Utanıyordum kendimden, Şaşkın yüreğim, eziliyordu sanki, canım acıyordu.. Boğazım düğüm düğüm, gözlerim doluyordu. Kaçmak istiyordum oradan.. Canım acıyordu da tek bir kelime söyleyemiyordum. Nedeni anlamıyordum..
Soramadım, neden başladık?, neden bitti? diye.. Belki anlatıyordun da ben anlayamıyordum.. Bir kabusu, kahroluşu yaşıyordum, kaçmak istiyordum oradan..
Sabah uyanmak istemedim..Yüreğim acıyordu hala...Boğazım yanıyor.. Gözlerim açılmıyordu…
BENDEN GİTTİĞİN GÜN !
Anlıyordum seni. Çok iyi anlıyorum. Bana eskilerden bahsettin o gece, Saplanıp kaldığın hayattan..
Şimdi ben sana saplanıp kaldım da, sen sök at diyorsun.. Unutamam diyorum da, Yapmalısın diyorsun,
Bu kadar kolay değil benim için, benim yüreğim bu kadar basite almadı seni, bu kadar basit değer vermedim ki sana..
Bu yüzden anlıyorum seni..
Günler geçmiyor şimdi bende. Benden Gittiğin Günden Beri. Her an karşımda hayalin, sana uzanıyor ellerim, tutunamıyorum. Bir haber,bir ses bekliyorum YOK…
Bir teselli arıyorum kendime, yüreğimin acısını dindirecek, YOK.
Sana geldim dün akşam.Uzaktan seyrettim gizlice..Sessizce sevdim seni görebildiğim kadarıyla..
Yüreğime doldurdum seni..
Göz yaşlarımı dökerek ayrıldım oradan..Dayanamadım…
Ve hiç anlayamadım, neden başladık?, neden ayrıldık?
Sen Üzülme diye sustum
Sen GÜLÜMSE diye…
